سعه ور فاهیت . فراخی و رفاهیت و تن آسانی .
سبغه
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
سبغة. [ س َ غ َ ] (ع اِمص ) سعة و رفاهیت . (اقرب الموارد). فراخی و رفاهیت و تن آسانی . (منتهی الارب ) :
تن خویشتن سبغه دونان کنند
ز دشمن تحمل زبونان کنند.
تن خویشتن سبغه دونان کنند
ز دشمن تحمل زبونان کنند.
سعدی (بوستان ).
( سبغة ) سبغة. [ س َ غ َ ] ( ع اِمص ) سعة و رفاهیت. ( اقرب الموارد ). فراخی و رفاهیت و تن آسانی. ( منتهی الارب ) :
تن خویشتن سبغه دونان کنند
ز دشمن تحمل زبونان کنند.
تن خویشتن سبغه دونان کنند
ز دشمن تحمل زبونان کنند.
سعدی ( بوستان ).
فرهنگ عمید
رفاهیت، فراخی، تن آسایی.
کلمات دیگر: