کلمه جو
صفحه اصلی

صیاغ

فرهنگ فارسی

صائغ

لغت نامه دهخدا

صیاغ . [ ص َی ْ یا ] (ع ص ) زرگر. (منتهی الارب ) (غیاث اللغات ) (مهذب الاسماء). || دروغگو. (اقرب الموارد).


صیاغ . [ ص ُی ْ یا ] (ع ص ، اِ) ج ِ صائغ. (اقرب الموارد). رجوع به صائغ شود.


صیاغ. [ ص َی ْ یا ] ( ع ص ) زرگر. ( منتهی الارب ) ( غیاث اللغات ) ( مهذب الاسماء ). || دروغگو. ( اقرب الموارد ).

صیاغ. [ ص ُی ْ یا ] ( ع ص ، اِ ) ج ِ صائغ. ( اقرب الموارد ). رجوع به صائغ شود.

فرهنگ عمید

۱. کسی که با دروغ سخن را آرایش دهد، دروغ پرداز.
۲. زرگر.
۳. ریخته گر.


کلمات دیگر: