فرهنگ فارسی

<div class="boxBd">طربخانه، طرب سرا، محل عیش وعشرت.</div>

طربخانه، طرب سرا، محل عیش وعشرت.

فرهنگ عمید

<div class="boxBd">طربگاه. [ طَ رَ ] ( اِ مرکب ) طربخانه. طرب سرای. محل شادی. جایگاه طرب : <br>خویشتن را زتنگنای دلم <br>به طربگاه دل براندازد.<div class="au">عرفی ( از آنندراج ).</div>گوش مخالفش به طربگاه عافیت <br>مغز فغان شنیده ز نی های استخوان.<div class="au">ملا طغرا ( از آنندراج ).</div></div>

طربگاه. [ طَ رَ ] ( اِ مرکب ) طربخانه. طرب سرای. محل شادی. جایگاه طرب : خویشتن را زتنگنای دلم به طربگاه دل براندازد. عرفی ( از آنندراج ). گوش مخالفش به طربگاه عافیت مغز فغان شنیده ز نی های استخوان. ملا طغرا ( از آنندراج ).

طربگاه

فرهنگ فارسی

لغت نامه دهخدا

فرهنگ عمید