دامغ. [ م ِ ] ( ع ص ) سرشکننده. ( آنندراج ) ( غیاث ). || تباه کننده. ( دهار ). هلاک کننده :
تو دامغ روم و از حسامت
زلزال بدامغان ببینم.
دامغ اشرار و گرد از دامغان انگیخته.
تو دامغ روم و از حسامت
زلزال بدامغان ببینم.
خاقانی.
قاهر کفار و باج از قاهره درخواسته دامغ اشرار و گرد از دامغان انگیخته.
خاقانی.
|| خوارکننده. ( دهار ).