کلمه جو
صفحه اصلی

صواغ

فرهنگ فارسی

صائغ

لغت نامه دهخدا

صواغ. [ ص َوْ وا ] ( ع ص )زرگر. ( منتهی الارب ) ( مهذب الاسماء ). || ریخته گر. رجوع به صائغ شود. || دروغگو. ( منتهی الارب ). الکذاب و المزور الکلام. ( اقرب الموارد ).

صواغ. [ ص ُوْ وا ] ( ع ص ، اِ ) ج ِ صائغ. رجوع به صائغ شود.

صواغ . [ ص َوْ وا ] (ع ص )زرگر. (منتهی الارب ) (مهذب الاسماء). || ریخته گر. رجوع به صائغ شود. || دروغگو. (منتهی الارب ). الکذاب و المزور الکلام . (اقرب الموارد).


صواغ . [ ص ُوْ وا ] (ع ص ، اِ) ج ِ صائغ. رجوع به صائغ شود.


فرهنگ عمید

‹صیّاغ› [قدیمی]
۱. ریخته گر.
۲. سخن پرداز.


کلمات دیگر: