خطوط دفاع ساسانی

خطوط دفاعی ساسانی شبکه ای از دژها، دیوارها و گودال هایی بودند که در بخش هایی از مرز ایران ساخته شده بودند. این استحکامات بخشی از تاکتیک و استراتژی نظامی ساسانی ها به شمار می آمدند. این خطوط دفاعی امروزه بر اساس یافته های باستان شناسی شناخته شده اند.تنگه در الان   تنگه در الان در ۱۸۴۷   تنگه در الان قبل از سال ۱۹۱۹
در اوایل برپایی پادشاهی ساسانی، تعدادی کشور حائل میان پادشاهی ساسانی و امپراتوری روم قرار داشتند و نقش مهمی در روابط بین این دو امپراتوری داشتند. هردو امپراتوری به تدریج این کشورهای حائل را جذب کردند و آن ها را با خطوط دفاعیای جایگزین کردند که مستقیماً توسط دولت مرکزی اداره می شدند. از جمله این شهرهای مرزی قلعه دارا، نصیبین، امیدا، سینگارا، هترا، رها، زابدیسین، قرقیسیا، هساینا، الرصافه، رقه، دورا اروپوس، زنوبیا، صورا، ارزروم بودند.
ریچارد فرای باور دارد گسترش استحکامات دفاعی ساسانی به دستور شاپور دوم، تقلیدی از ساخت خطوط دفاعی رومی در سوریه و بین النهرین در دهه های پیشین توسط دیوکلسین بوده است. خطوط دفاعی رومی در مرز زمین های کشاورزی در مقابل بیابان شام قرار داشتند.
در امتداد رود فرات استحکامات دفاعی سنگینی قرار داشت.