( اَ ) (اِ. ) نک اِنگُل .
انگیل
فرهنگ معین
لغت نامه دهخدا
انگیل . [ اَ ] (اِ) گوی گریبان . تکمه . || حلقه ای که گوی گریبان و تکمه را از آن بگذرانند. (از برهان قاطع). || کسی که مکروه طبع باشد و مفارقت نکند. (فرهنگ سروری ). انگل . و رجوع به انگل شود.
انگیل . [ اَ ] (اِخ ) دهی از بخش مرکزی شهرستان نوشهر است که 430 تن سکنه دارد. آب آن از چشمه و رودخانه ٔ محلی و محصول آنجا غلات است . (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 3).
انگیل. [ اَ ] ( اِ ) گوی گریبان. تکمه. || حلقه ای که گوی گریبان و تکمه را از آن بگذرانند. ( از برهان قاطع ). || کسی که مکروه طبع باشد و مفارقت نکند. ( فرهنگ سروری ). انگل. و رجوع به انگل شود.
انگیل. [ اَ ] ( اِخ ) دهی از بخش مرکزی شهرستان نوشهر است که 430 تن سکنه دارد. آب آن از چشمه و رودخانه محلی و محصول آنجا غلات است. ( از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 3 ).
انگیل. [ اَ ] ( اِخ ) دهی از بخش مرکزی شهرستان نوشهر است که 430 تن سکنه دارد. آب آن از چشمه و رودخانه محلی و محصول آنجا غلات است. ( از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 3 ).
فرهنگ عمید
= انگله
انگله#NAME?
دانشنامه عمومی
مختصات: ۳۶°۲۱′۰″ شمالی ۵۱°۴۳′۱۶″ شرقی / ۳۶٫۳۵۰۰۰°شمالی ۵۱٫۷۲۱۱۱°شرقی / 36.35000; 51.72111
انگیل، روستایی است از توابع بخش کجور شهرستان نوشهر در استان مازندران ایران.
انگیل نام روستایی در شرق منطقهٔ کجور دهستان توابع کجور از توابع شهرستان نوشهر است. ساکنان این روستا کردهای مهاجری هستند که در دوره های مختلف از زندیه و قاجاریه به این منطقه گسیل شده اند. در ابتدا این روستا را «هنگ ایل» نامیدند، چرا که سنگر و مقر نظامی اولیه کردها در آن منطقه بوده است و به علت کثرت استعمال تبدیل به انگیل شده است. واژهٔ «ایل» را بومیان منطقه برای کردهای مهاجر به کار می بردند و خود را «گیل» (گیلک) می دانستند.
گویش اصلی روستایی ها نوعی زبان کردی است که در این منطقه آن را زبان خواجوندی می نامند ولی عموم مردم به زبان مازندرانی نیز مسلط می باشند.
انگیل، روستایی است از توابع بخش کجور شهرستان نوشهر در استان مازندران ایران.
انگیل نام روستایی در شرق منطقهٔ کجور دهستان توابع کجور از توابع شهرستان نوشهر است. ساکنان این روستا کردهای مهاجری هستند که در دوره های مختلف از زندیه و قاجاریه به این منطقه گسیل شده اند. در ابتدا این روستا را «هنگ ایل» نامیدند، چرا که سنگر و مقر نظامی اولیه کردها در آن منطقه بوده است و به علت کثرت استعمال تبدیل به انگیل شده است. واژهٔ «ایل» را بومیان منطقه برای کردهای مهاجر به کار می بردند و خود را «گیل» (گیلک) می دانستند.
گویش اصلی روستایی ها نوعی زبان کردی است که در این منطقه آن را زبان خواجوندی می نامند ولی عموم مردم به زبان مازندرانی نیز مسلط می باشند.
wiki: انگیل
گویش مازنی
/angil/ نام روستایی کردنشین درکجور - نام قلعه ای قدیمی که در حومه کجور قرار دارد
۱نام روستایی کردنشین درکجور ۲نام قلعه ای قدیمی که در حومه ...
کلمات دیگر: