سهل بن سعد ساعدی

سهل بن سعد ساعدی یا سهل بن ساعد انصاری (زاده:۹ یا ۵ قبل از هجرت - درگذشت:۸۸ یا ۹۱ هجری قمری مدینه) صحابه پیامبر اسلام و بنا به احتمال آخرین صحابه ای بود که از دنیا رفت. وی در هنگام در گذشت پیامبر اسلام ۱۵ سال داشت. و تا دوران امام چهارم شیعیان را درک کرد.وی روایاتی از پیامبر اسلام و امام اول شیعیان نقل کرده است. او همچنین کاروان اسرای کربلا رادر شام ملاقات کرد و به امام چهارم شیعیان یاری رساند.
وی از راویان واقعه غدیر و همچنین کربلا و رویدادهای پس از آن بشمار می رود. وی دربارهٔ ورود اسیران کربلا به شام نقل کرده است: .mw-parser-output blockquote.templatequote{margin-top:0}.mw-parser-output blockquote.templatequote div.templatequotecite{line-height:1em;text-align:right;padding-right:2em;margin-top:0}.mw-parser-output blockquote.templatequote div.templatequotecite cite{font-size:85%}
من قصد رفتن به بیت المقدّس را داشتم. چون نزدیک شام رسیدم، دیدم مردم، شهر را آذین بسته و به جشن و سرور پرداخته اند. سؤال کردم: آیا برای شامیان عیدی هست که من اطلاع ندارم؟ پاسخ شنیدم: ای پیرمرد! از بیابان آمدی؟ گفتم: من سهل بن ساعدی هستم و رسول خدا را دیده ام. گفتند: عجب است که آسمان، خون نمی بارد و زمین، اهلش را فرو نمی برد! گفتم: مگر چه شده؟ گفتند: این، سر حسین است که از عراق هدیه آورده اند! جلوتر رفتم، پرچم هایی دیدم که در بین آنها سری بر نیزه است. او شبیه ترین افراد به پیامبر اسلام بود و پشت سر آن، بانوانی بر شترانی بی پوشش سوار بودند. نزدیک تر رفتم. از نخستین زن پرسیدم: کیستی؟ گفت: من سکینه، دختر حسینم. گفتم: من سهل ساعدی از اصحاب جدّت محمد هستم، اگر حاجتی داری برآورم! فرمود: به حامل سر بگو جلوتر رود تا مردم به تماشای آن بپردازند و چشمانشان به حرم پیامبر نیفتد! سهل می گوید: من نزد آن نیزه دار رفتم و مبلغی به او دادم و گفتم: سر را جلوتر از زنان ببر. و او پذیرفت.(نفس المهموم، ص ۲۰۵)

سَهْل بن سَعْدِ ساعِدی ( ـ مدینه۹۱/۸۸ق)
از اصحاب پیامبر(ص). احادیثی از پیامبر(ص) و امام علی(ع) و حضرت فاطمه(س) و جمعی از صحابه نقل کرده و از راویان حدیث غدیر بوده است. چنان که در کتب مقتل یاد شده، شاهد اسارت خاندان پیامبر(ص) در شام بوده است.

[ویکی فقه] ابو العباس سهل بن سعد بن مالک بن خزرج بن ساعده از صحابه مشهور رسول خدا (صلی الله علیه و آله وسلّم) و از راویان حماسه حسینی در کربلا بود.
ابو العباس سهل بن سعد بن مالک بن خزرج بن ساعده از صحابه مشهور رسول خدا (صلی الله علیه و آله وسلّم) و از راویان حماسه حسینی در کربلا بود. شیخ طوسی او را از اصحاب و یاران امام علی علیه السّلام نیز می داند. سهل از طایفه بنی ساعده بود. گفته شده نام او حزن بود و پیامبر صلی الله علیه و آله وسلّم او را سهل نامید.
خدمتگزار پیامبر
در زمان وفات پیامبر (صلی الله علیه و آله وسلّم) ۱۵ سال داشت و در مدینه می زیست. از جمله فضایل او را دو بیعت با پیامبر (صلی الله علیه و آله وسلّم)، و نماز گزاردن وی به دو قبله و همچنین تمجید پیامبر (صلی الله علیه و آله وسلّم) را از وی دانسته اند. وی از بزرگان اصحاب شمرده شده که خدمتگزار پیامبر (صلی الله علیه و آله وسلّم) و همواره ملازم آن حضرت بودند و غالب روایات نبوی از همین گروه و نظایر ایشان نقل شده است، چرا که عمر طولانی تر داشتند و مورد مراجعه مردم بودند. خواهرانش نائله و عمره از زنانی بود که اسلام آوردند و با پیامبر (صلی الله علیه و آله وسلّم) در مدینه بیعت کردند.
راوی احادیث
وی احادیثی از پیامبر (صلی الله علیه و آله وسلّم) و علی (علیه السّلام) و فاطمه (سلام الله علیها) و بعضی صحابه نقل کرده است. ابو هریرة و سعید بن المسیب، زهری، ابو حازم، و پسرش عباس بن سهل از او حدیث روایت کرده اند. حدیثی از عباس پسرش نقل شده که ابوالعباس گفت از حضرت زهرا (سلام الله علیها) راجع به امامان پرسیدم، ایشان در پاسخ فرمود که پیامبر (صلی الله علیه و آله وسلّم)، نام علی (علیه السّلام) و یازده فرزندش را به عنوان امامان یکی پس از دیگری نام برده است. او از شاهدان غدیر بود. از راویان حدیث خیبر و از راویان غدیر و جمله مشهور پیامبر (صلی الله علیه و آله وسلّم) است که فرمود: فردا پرچم را به دست کسی خواهم داد که خدا و رسولش را دوست دارد و خدا و رسول او ر ادوست می دارند. و او بر نمی گردد تا این که خدا پیروزش کند.
خدمت در جنگ تبوک
...