زبان ابهته

اَبَهَتّه یکی از زبان های هندوآریایی از شاخهٔ شرقی این گروه زبانی است. از دیگر زبان های این شاخه می توان از بنگالی نام برد. به نظر می رسد این زبان در امتداد زبان اپبرمشه بوده و هردو از پراکریت مشتق شده باشند.
Indo-Iranian
Indo-Aryan
Eastern Zone (Magadhan)
Bengali-Assamese
Abahattha
ابهته میان سده های ششم تا چهاردهم میلادی رواج داشته و همزمان با رواج اپبرمشه مورد استفاده قرار می گرفته است.
نام ابهته از واژهٔ سانسکریت اپشبده apaśabda مشتق شده و معنای صدای بی معنی را می رساند.
از ویژگی های این زبان استفادهٔ بیشتر از واکه ها و نبود جنسیت در صرف است.