ژاکوب فرانک

ژاکوب فرانک (عبری:יעקב פרנק) (۱۷۲۶–۱۷۹۱ میلادی) یک رهبر یهودی قرن ۱۸ بود که ادعا کرد زنده شدن دوباره مسیح خود انگاره شبتای زوی و یعقوب پیامبر است. رهبران یهودی لهستان فرانک را طرد کردند زیرا ادعای او را کفرآمیز می دانستند. او اعتقاد به خدا بودن شخص وی به عنوان جزئی از خداییت سه گانه و اعتقاد به دکترین «رستگاری از طریق گناه» داشت.
شبتای زوی
انقلاب فرانسه
فرانک در واقع یک دین جدید ایجاد کرد، که امروزه فرانکیسم نامیده می شود که این دین قسمتهایی از یهودیت و مسیحیت را مخلوط کرده بود. پیدایش فرانکیسم در واقع یکی از پیامدهای جنبش شبتای زوی بود.
در لهستان شرقی بسیاری سازمان های مخفی شبتایی بودند که این سازمان ها علی الخصوص در پودولیا و گالیسیا فعال بودند. به دلیل اعتقاد به انقلاب بزرگ مسیحایی پیروان این گروه ها بسیاری از سنتها و قوانین یهودی را نقض می کردند. شبتیان گاهی اوقات برای گناهان خود زجر می کشیدند و خودزنی می کردند یا برای صهیون گریه می کردند و گاهی نیز بسیار دنیوی بودند و قوانین ساده زیستی را زیر پا می گذاشتند. خاخامهای لهستانی تلاش کردند که شبتیان را ممنوع کنند ولیکن در این امر موفق نبودند و جنیش شبتیان در بین یهودیان طبقه متوسط بسیار پرطرفدار بود.
ژاکوب فرانک با نام اصلی ژاکوب بن لیبویتز در کرولیوکا در استان پودولیا در شرق لهستان به دنیا آمد. پدر او از پیروان شبتای زوی بود و تأثیرهای شبتای زوی در آن زمان زیاد بود. در زمانی که فرانک شاگرد مدرسه بود تلمود را رد کرد و بعد از آن خود را یک فرد عامی درس نخوانده می دانست.