رابعه گلنوش سلطان

رابعه گلنوش سلطان، همسر سلطان محمد چهارم هم چنین تنها خاصگی سلطان او بود. او والده سلطان، مصطفی دوم و احمد سوم و مادربزرگ محمود یکم و عثمان سوم بود. او بعد از کوسم سلطان تنها زنی بود که دو پسرش به سلطنت رسیدند هم چنین در سلطنت سلیمان دوم و احمد دوم نقش داشت و در تمام این دوره هم چون دوره سلطنت زنان اداره امور سیاسی را در دست داشت. گلنوش سلطان، آخرین زن قدرتمند در امپراتوری عثمانی بود.
(PDF) http://www.ensani.ir/storage/Files/20120413184106-8049-207.pdf. پارامتر |عنوان= یا |title= ناموجود یا خالی (کمک)
او تبار یونانی داشت و دختر یک کشیش ارتدوکس یونانی بود. که در سال ۱۶۴۷ در ونیز به دنیا آمد و نام اصلی اش ایوانیا بود که توسط نیروی دریای عثمانی ها در سال ۱۶۶۰ ربوده شد. تورخان والده سلطان، او را به دلیل زیبایی اش برای پسرش، سلطان محمد چهارم خریداری کرد و او را مه پاره به معنای تکه ای از ماه نامید و او را به طور مخصوص تربیت کرد.
مه پاره در سال ۱۶۶۱ برای سلطان محمد چهارم فرستاده شد و سلطان را شیفته خود کرد و به او نام گلنوش به معنای گل همیشه زیبا داد. گلنوش سلطان در سال ۱۶۶۴ اولین پسرش، مصطفی دوم سپس در سال ۱۶۷۳ دومین پسرش احمد سوم را به دنیا آورد و مقام خاصگی سلطان را کسب کرد. گلنوش سلطان و سلطان محمد چهارم در سال ۱۶۸۴ به صورت رسمی ازدواج کردند. گلنوش سلطان همواره همسرش را در تمامی شکارهایش همراهی می کرد و همواره تحت پشتیبانی والده تورخان خدیجه سلطان بود و حتی بعد از برکناری همسرش در طول سلطنت سلیمان دوم و احمد دوم دارای قدرت و نفوذ بود و همواره به کاخ توپقاپی رفت وآمد داشت.
در سال ۱۶۷۰ کنیز جدیدی با نام گل بیاز وارد حرم سرا شد. او مورد توجه سلطان محمد قرار گرفت و این امر حسادت گلنوش را برانگیخت و باعث شد تا دشمنی میان گلنوش و گل بیاز شکل بگیرد، سرانجام به فرمان گلنوش سلطان وی را از صخره ای به درون دریا پرتاب کردند.