رابطه سلجوقیان با قراختائیاننبو
سلجوقیان ابتدا در خدمت سامانیان بودند و آن ها را در جنگ با قراختائیان یاری می دادند اما بعد بعد به خدمت یغان تگین ابن قدرخان یوسف قراخانی و بعد به خدمت علی تگین مشغول شدن آن ها عامل مهمی در ابقای علی تگین در سمرقند و بخارا بودند. علی تگین به کمک آن ها در سال ۴۱۶ ق ،۱۰۲۵ م در برابر محمود غزنوی و در سال ۴۲۳ ق و ۱۰۳۲ م با خوارزم شاه جنگیدند. در زمان تمقاچ خان ابراهیم حاکم قراختائیان غربی، آلب ارسلان سلجوقی حمله کرد و قراختائیان بخاطر این حمله به خلیفه شکایت کردند اما پس از آن تا اواخر حکومت الب ارسلان روابط آن ها با سلجوقیان صلح آمیز بود و پیوندهای خانوادگی در میان این دو خاندان برقرار شد. در سال ۴۶۵ ق دراواخر حکومت ملکشاه شمس الملک قراخانی به قلمرو سلجوقیان هجوم برد. در اوایل حکومت ملک شاه سلجوقیان و قراختائیان بر سر نواحی جنوبی جیحون و توخارستان با هم اختلاف داشتند. در سال ۴۶۶ ق برابر با ۱۰۷۴، ۱۰۷۵ م تلس و کاشغر مورد هجوم ملک شاه سلجوقی قرار گرفت. شمس الملک در این زمان با شاخهٔ شرقی قراختائیان و پسران قدرخان یوسف درگیر بود احتمالاً به همین خاطر او با سلجوقیان صلح کرد در زمان حکومت احمد بن خضر خان در سال ۴۸۲ ق برابر با ۱۰۸۹ م سلجوقیان سمرقند، بخارا، تلس و سیمرچیه را تصرف کردند. در همین زمان هارون بن سلیمان بن قدرخان یوسف حاکم کاشغر با ملک شاه قرار داد صلحی مبتنی برآوردن نام ملک شاه در خطبه و سکه و به ازدواج درآوردن یکی از دختران خود با پسر ملک شاه امضاء کرد.
اما در همین زمان فردی به نام طغرل بن ینان شورش کرد و خان را کاشغر، بیرون راند. اما سلجوقیان او و برادرش را که شورش کرده بود با هم آشتی دادند و آن دو قلمرو خود را باز پس گرفتند و ملک شاه بعد از او این منطقه را به برادرش سلیمان و سپس به محمود قراخانی سپرد. در سال ۴۹۰ ق بر کیارق، سلیمان بن داوود تمقاچ خان را برای حکومت قراختائیان غربی انتخاب کرد در همین سال قدرخان جبرئیل صاحب تلس و بلاسون به دنبال محمد بن سلیمان که به قلمرو سنجر سلجوقی گریخته بود وارد قلمرو سنجر شد و به دست او به قتل رسید و سنجر با سپاهی محمد بن سلیمان را بر تخت سمرقند نشاند و دختر خود را به او داد که موجب شد در سال های آینده دو بار او را با سپاه یاری دهد. اما در سال های آخر حکومت محمد روابط او با سنجر تیره شد و در سال ۵۲۴ ق برابر با۱۱۳۰ م سنجر سمرقند را غارت کرد و او را خلع کرده حسن بن علی و بعد برادر ارسلان خان را جانشین او نمود. زمانی که سنجر در اسارت قزان اسیر بود امیران سلجوقی محمود قراخانی خواهر زادهٔ سنجر را به جانشین او انتخاب کردند. سنجر نیز بعد از آزادی در زمان مرگش او را رسماً جانشین خود کرد. محمود خان قراخانی مجبور شد قدرت خود را با یکی از غلام سپاه سالاران سنجر به نام ای آبه که بسیار قدرتمند بود تقسیم کند. آن دو در خراسان بر علیه غزان جنگیدند اما این جنگ به شکست آن ها انجامید. غزان پیروز به محمود خان پیشنهاد اتحاد دادند و او برای کاستن از قدرت آی آبه این پیشنهاد را پذیرفت؛ و در سال ۵۵۴ ق برابر با ۱۱۵۹ م این اتحاد انجام گرفت اما آی آبه غزان را شکست داد و محمود خان به صلح با او متمایل شد اما آی آبه در سال ۵۵۶ او و پسرش را دستگیر و هر دو را کور کرد.
رابطهٔ قراخانیان با قراختائیان
سلجوقیان ابتدا در خدمت سامانیان بودند و آن ها را در جنگ با قراختائیان یاری می دادند اما بعد بعد به خدمت یغان تگین ابن قدرخان یوسف قراخانی و بعد به خدمت علی تگین مشغول شدن آن ها عامل مهمی در ابقای علی تگین در سمرقند و بخارا بودند. علی تگین به کمک آن ها در سال ۴۱۶ ق ،۱۰۲۵ م در برابر محمود غزنوی و در سال ۴۲۳ ق و ۱۰۳۲ م با خوارزم شاه جنگیدند. در زمان تمقاچ خان ابراهیم حاکم قراختائیان غربی، آلب ارسلان سلجوقی حمله کرد و قراختائیان بخاطر این حمله به خلیفه شکایت کردند اما پس از آن تا اواخر حکومت الب ارسلان روابط آن ها با سلجوقیان صلح آمیز بود و پیوندهای خانوادگی در میان این دو خاندان برقرار شد. در سال ۴۶۵ ق دراواخر حکومت ملکشاه شمس الملک قراخانی به قلمرو سلجوقیان هجوم برد. در اوایل حکومت ملک شاه سلجوقیان و قراختائیان بر سر نواحی جنوبی جیحون و توخارستان با هم اختلاف داشتند. در سال ۴۶۶ ق برابر با ۱۰۷۴، ۱۰۷۵ م تلس و کاشغر مورد هجوم ملک شاه سلجوقی قرار گرفت. شمس الملک در این زمان با شاخهٔ شرقی قراختائیان و پسران قدرخان یوسف درگیر بود احتمالاً به همین خاطر او با سلجوقیان صلح کرد در زمان حکومت احمد بن خضر خان در سال ۴۸۲ ق برابر با ۱۰۸۹ م سلجوقیان سمرقند، بخارا، تلس و سیمرچیه را تصرف کردند. در همین زمان هارون بن سلیمان بن قدرخان یوسف حاکم کاشغر با ملک شاه قرار داد صلحی مبتنی برآوردن نام ملک شاه در خطبه و سکه و به ازدواج درآوردن یکی از دختران خود با پسر ملک شاه امضاء کرد.
اما در همین زمان فردی به نام طغرل بن ینان شورش کرد و خان را کاشغر، بیرون راند. اما سلجوقیان او و برادرش را که شورش کرده بود با هم آشتی دادند و آن دو قلمرو خود را باز پس گرفتند و ملک شاه بعد از او این منطقه را به برادرش سلیمان و سپس به محمود قراخانی سپرد. در سال ۴۹۰ ق بر کیارق، سلیمان بن داوود تمقاچ خان را برای حکومت قراختائیان غربی انتخاب کرد در همین سال قدرخان جبرئیل صاحب تلس و بلاسون به دنبال محمد بن سلیمان که به قلمرو سنجر سلجوقی گریخته بود وارد قلمرو سنجر شد و به دست او به قتل رسید و سنجر با سپاهی محمد بن سلیمان را بر تخت سمرقند نشاند و دختر خود را به او داد که موجب شد در سال های آینده دو بار او را با سپاه یاری دهد. اما در سال های آخر حکومت محمد روابط او با سنجر تیره شد و در سال ۵۲۴ ق برابر با۱۱۳۰ م سنجر سمرقند را غارت کرد و او را خلع کرده حسن بن علی و بعد برادر ارسلان خان را جانشین او نمود. زمانی که سنجر در اسارت قزان اسیر بود امیران سلجوقی محمود قراخانی خواهر زادهٔ سنجر را به جانشین او انتخاب کردند. سنجر نیز بعد از آزادی در زمان مرگش او را رسماً جانشین خود کرد. محمود خان قراخانی مجبور شد قدرت خود را با یکی از غلام سپاه سالاران سنجر به نام ای آبه که بسیار قدرتمند بود تقسیم کند. آن دو در خراسان بر علیه غزان جنگیدند اما این جنگ به شکست آن ها انجامید. غزان پیروز به محمود خان پیشنهاد اتحاد دادند و او برای کاستن از قدرت آی آبه این پیشنهاد را پذیرفت؛ و در سال ۵۵۴ ق برابر با ۱۱۵۹ م این اتحاد انجام گرفت اما آی آبه غزان را شکست داد و محمود خان به صلح با او متمایل شد اما آی آبه در سال ۵۵۶ او و پسرش را دستگیر و هر دو را کور کرد.
رابطهٔ قراخانیان با قراختائیان