[ویکی شیعه] اَوَدْه ، سرزمینی که محل گسترش فرهنگ تشیع در شمال شبه قاره هند است. در سال ۱۱۸۸ق تشیع به عنوان دین رسمی این منطقه اعلام شد. در این منطقه خاستگاه عالمان مسلمان و محل زندگی شخصیتهای برجسته مسلمانان بود.
نام اوده برگرفته از نام شهر باستانی «آیودهیا» است که پایتخت سرزمینی به همین نام بود که بعدها کسالا نامیده شد. اوده زادگاه «راما» از اسطوره های مذهبی هندوان است
سرزمین اوده بخش بزرگی از فلات آبرفتی شمال هند است که نپال در شمال ، الله آباد در جنوب ، آگره در غرب ، بنارس و گورکهپور در شرق اوده قرار دارند. به جز ۴ رودخانه بزرگ گنگ ، گومتی ، گوگرا و راپتی ، رودخانه های کوچکی نیز در این سرزمین جریان دارد که سرچشمه بیشتر آنها هیمالیاست . بخش وسیعی از اوده را جنگل می پوشاند.
