کلمه جو
صفحه اصلی

اوراس

دانشنامه عمومی


دانشنامه آزاد فارسی

اوراس (Awras)
رشته کوهی در شمال شرق الجزایر، بخشی از کوه های اطلس صحرایی یا جبل بنی. از مناطق پرباران الجزایر، و یکی از سرچشمه های رودخانۀ وادی الشلف است. بلندترین قلّۀ آن جبل شیله، بالغ بر ۲,۳۲۷ متر ارتفاع دارد. مردم این کوهستان عمدتاً از بربرهای یکجانشین اند و به زبان بربری سخن می گویند. در این کوه ها آثاری از دورۀ امپراتوری روم و همچنین دورۀ واندال ها به جا مانده است. عقبه بن نافع فهری در سال های ۶۲ـ۶۴ق/۶۸۲ـ۶۸۴م کوهستان اوراس را تصرّف کرد و سرانجام خود در جنگ با کسیله، پادشاه بربرها، کشته شد. حسام بن نعمان در اوایل خلافت عبدالملک بن مروان بر کسیله پیروز شد و کوهستان اوراس را گرفت، اما مغلوب کاهنه، سرکردۀ بربرهای زناته، شد و به لیبی گریخت. او در ۷۴ق/۶۹۳م بر کاهنه و قوم زناته پیروز شد و کوهستان اوراس را تصرّف کرد. این کوهستان از پناهگاه های امیران بنی زیری (۳۶۱ـ۵۴۷ق/۹۷۳ـ۱۱۵۲م) بود. پس از حملات قبایل بنی هلال و بنی سلیم به مغرب میانه، گروهی از امیران بنی زیری به شهر آشیر گریختند. اوراس در دورۀ عثمانی ها و همچنین در دورۀ استعمار فرانسه، از پایگاه های مقاومت الجزایریان بود. فعالیت های جبهۀ آزادی بخش الجزایر از کوهستان اوراس آغاز شد.


کلمات دیگر: