شکنجهٔ سفید (به انگلیسی: White torture)، نوعی شکنجهٔ روان شناختی مبتنی بر «محرومیت حسی» و «ایزوله کردن» شخص است. شکنجهٔ سفید سبب تخریب «هویت شخصیِ» شکنجه شونده و کاهش زیادی در «محصولات فکریِ» او می شود.
در ایران منظور از شکنجهٔ سفید بیشتر شکنجه ای است که شاید از لحاظ جسمی، آسیبی به جسم متهم وارد نشود؛ یعنی طوری شکنجه اش نکنند که بدنش مجروح شود؛ اما روح و روان متهم در سلول های انفرادی تحت تأثیر و تحت فشار قرار می گیرد.در این نوع شکنجه، بازجو به شخص اطلاعات غلط می دهد؛ مثلاً از وضعیت جسمیِ بدِ خانواده اش می گوید و این که مادرش سکته کرده، پدرش سرطان گرفته، به بیمارستان رفته اند یا بازداشت شده اند. یا اینکه دوستان متهم بازداشت شده اند، یا علیه متهم اعترافاتی گرفته شده، که کذب محض است.
مکان نگهداری متهم در این نوع شکنجه، سلول انفرادی است و در خلئی که زندانی در آن خلأ قرار می گیرد، برای چندین ماه دور از خانواده، بدون دسترسی به وکیل، تلفن، روزنامه، کتاب یا دیگر زندانیان، در آن سلول انفرادیِ کوچک، تحت فشار و بازجویی قرار می گیرد.
تمام این مسائل، یک شکنجهٔ روحی و روانی اِعمال می کند که در ایران به آن «شکنجهٔ نرم» یا «شکنجهٔ سفید» گفته می شود.
در ایران منظور از شکنجهٔ سفید بیشتر شکنجه ای است که شاید از لحاظ جسمی، آسیبی به جسم متهم وارد نشود؛ یعنی طوری شکنجه اش نکنند که بدنش مجروح شود؛ اما روح و روان متهم در سلول های انفرادی تحت تأثیر و تحت فشار قرار می گیرد.در این نوع شکنجه، بازجو به شخص اطلاعات غلط می دهد؛ مثلاً از وضعیت جسمیِ بدِ خانواده اش می گوید و این که مادرش سکته کرده، پدرش سرطان گرفته، به بیمارستان رفته اند یا بازداشت شده اند. یا اینکه دوستان متهم بازداشت شده اند، یا علیه متهم اعترافاتی گرفته شده، که کذب محض است.
مکان نگهداری متهم در این نوع شکنجه، سلول انفرادی است و در خلئی که زندانی در آن خلأ قرار می گیرد، برای چندین ماه دور از خانواده، بدون دسترسی به وکیل، تلفن، روزنامه، کتاب یا دیگر زندانیان، در آن سلول انفرادیِ کوچک، تحت فشار و بازجویی قرار می گیرد.
تمام این مسائل، یک شکنجهٔ روحی و روانی اِعمال می کند که در ایران به آن «شکنجهٔ نرم» یا «شکنجهٔ سفید» گفته می شود.
wiki: شکنجه سفید