تاختن مرکب
مرکب دوانیدن
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
مرکب دوانیدن.[ م َ ک َ دَ دَ ] ( مص مرکب ) تاختن مرکب :
مرکب سودا دوانیدن چه سود
چون زمام اختیار از دست رفت.
مرکب سودا دوانیدن چه سود
چون زمام اختیار از دست رفت.
سعدی.
و رجوع به مرکب راندن شود.کلمات دیگر: