مترادف مفاجات : حمله ناگهانی، یورش، مفاجا، ناگهان حمله کردن، ناگاه گرفتن، ناگاه آمدن
برابر پارسی : ناگاه، تاخت ناگهانی، شبیخون
مفاجات
مترادف مفاجات : حمله ناگهانی، یورش، مفاجا، ناگهان حمله کردن، ناگاه گرفتن، ناگاه آمدن
برابر پارسی : ناگاه، تاخت ناگهانی، شبیخون
فارسی به انگلیسی
مترادف و متضاد
حمله ناگهانی، یورش، مفاجا
ناگهان حمله کردن
ناگاهگرفتن، ناگاه آمدن
۱. حمله ناگهانی، یورش، مفاجا
۲. ناگهان حمله کردن
۳. ناگاهگرفتن، ناگاه آمدن
فرهنگ فارسی
ناگاه گرفتن، ناگاه آمدن، ناگهان حمله کردن، بناگاه در آمدن برکسی
( مصدر ) ناگهان حمله کردن . ۲ - ناگاه در آمدن . ۳ - ناگهان گرفتن . ۴ - ( اسم ) حمله ناگهانی .یا مرگ (موت ) مفاجات .مرگ ناگهانی .
بناگاه در آمدن بر کسی و گرفتن آن را
( مصدر ) ناگهان حمله کردن . ۲ - ناگاه در آمدن . ۳ - ناگهان گرفتن . ۴ - ( اسم ) حمله ناگهانی .یا مرگ (موت ) مفاجات .مرگ ناگهانی .
بناگاه در آمدن بر کسی و گرفتن آن را
فرهنگ معین
(مُ ) [ ع . مفاجاة ] (مص ل . ) ناگاه حمله بردن ، مرگ ناگهانی .
لغت نامه دهخدا
مفاجات. [ م ُ ] ( از ع ، اِمص ) به ناگاه درآمدن بر کسی و گرفتن آن را. ( آنندراج ). مفاجاة. ناگاه گرفتن. ( یادداشت به خط مرحوم دهخدا ). و رجوع به مفاجا و مفاجاة و مفاجاءة شود.
- به مفاجات ؛ ناگهان. به ناگاه. بغتةً : به بعضی متنزهات خویش رفته وکنیزکی از جمله سراری بود با خویشتن برده و در حالت مباشرت او به مفاجات فروشد. ( ترجمه تاریخ یمینی چ 1 تهران ص 107 ). دو سال پادشاهی کرد در جمادی الاخر سنه سبع و سبعین و ثلث مائة به مفاجات فروشد. ( ترجمه تاریخ یمینی ایضاً ص 312 ).
- مرگ مفاجات ؛ مرگ ناگهانی. ( یادداشت به خط مرحوم دهخدا ). و رجوع به مفاجا شود.
- موت مفاجات ؛ مرگ ناگهانی. مرگ مفاجات. ( یادداشت به خط مرحوم دهخدا ).
- امثال :
حکم حاکم مرگ مفاجات . ( امثال و حکم ج 2 ص 699 ).
مفاجاة. [ م ُ ] ( ع مص ) کسی راناگاه گرفتن. ( تاج المصادر بیهقی ) ( المصادر زوزنی ).به ناگاه درآمدن بر کسی و گرفتن آن را. فِجاء. ( منتهی الارب ). و رجوع به مفاجات و مفاجا و مفاجاءة شود.
- به مفاجات ؛ ناگهان. به ناگاه. بغتةً : به بعضی متنزهات خویش رفته وکنیزکی از جمله سراری بود با خویشتن برده و در حالت مباشرت او به مفاجات فروشد. ( ترجمه تاریخ یمینی چ 1 تهران ص 107 ). دو سال پادشاهی کرد در جمادی الاخر سنه سبع و سبعین و ثلث مائة به مفاجات فروشد. ( ترجمه تاریخ یمینی ایضاً ص 312 ).
- مرگ مفاجات ؛ مرگ ناگهانی. ( یادداشت به خط مرحوم دهخدا ). و رجوع به مفاجا شود.
- موت مفاجات ؛ مرگ ناگهانی. مرگ مفاجات. ( یادداشت به خط مرحوم دهخدا ).
- امثال :
حکم حاکم مرگ مفاجات . ( امثال و حکم ج 2 ص 699 ).
مفاجاة. [ م ُ ] ( ع مص ) کسی راناگاه گرفتن. ( تاج المصادر بیهقی ) ( المصادر زوزنی ).به ناگاه درآمدن بر کسی و گرفتن آن را. فِجاء. ( منتهی الارب ). و رجوع به مفاجات و مفاجا و مفاجاءة شود.
مفاجات . [ م ُ ] (از ع ، اِمص ) به ناگاه درآمدن بر کسی و گرفتن آن را. (آنندراج ). مفاجاة. ناگاه گرفتن . (یادداشت به خط مرحوم دهخدا). و رجوع به مفاجا و مفاجاة و مفاجاءة شود.
- به مفاجات ؛ ناگهان . به ناگاه . بغتةً : به بعضی متنزهات خویش رفته وکنیزکی از جمله ٔ سراری بود با خویشتن برده و در حالت مباشرت او به مفاجات فروشد. (ترجمه ٔ تاریخ یمینی چ 1 تهران ص 107). دو سال پادشاهی کرد در جمادی الاخر سنه ٔ سبع و سبعین و ثلث مائة به مفاجات فروشد. (ترجمه ٔ تاریخ یمینی ایضاً ص 312).
- مرگ مفاجات ؛ مرگ ناگهانی . (یادداشت به خط مرحوم دهخدا). و رجوع به مفاجا شود.
- موت مفاجات ؛ مرگ ناگهانی . مرگ مفاجات . (یادداشت به خط مرحوم دهخدا).
- امثال :
حکم حاکم مرگ مفاجات . (امثال و حکم ج 2 ص 699).
کلمات دیگر: