مترادف منفصل : جدا، دور، سوا، گسسته، گسیخته، منفک، منقطع ، اخراج، برکنار، عزل
متضاد منفصل : متصل، پیوسته
برابر پارسی : جداشده، جداگشته، گسیخته، ناپیوسته
منفصل
مترادف منفصل : جدا، دور، سوا، گسسته، گسیخته، منفک، منقطع ، اخراج، برکنار، عزل
متضاد منفصل : متصل، پیوسته
برابر پارسی : جداشده، جداگشته، گسیخته، ناپیوسته
فارسی به انگلیسی
separate, detached, discharged or dismissed, detachable, separable
disjointed
فارسی به عربی
مکسور
عربی به فارسی
جدا , مجزا , مجرد , مجزاکردن , جداگانه , جدا کردن , تفکيک کردن
مترادف و متضاد
جدا، جداگانه، اختصاصی، منفصل، مجزا، علیحده
جدا، منفصل، غیر ذی علاقه
بریده، منقطع، منفصل
منفصل
منفصل
منفصل
صفت ≠ متصل، پیوسته
جدا، دور، سوا، گسسته، گسیخته، منفک، منقطع
۱. جدا، دور، سوا، گسسته، گسیخته، منفک، منقطع ≠ متصل، پیوسته
۲. اخراج، برکنار، عزل
فرهنگ فارسی
جداشده، بریده شده، قطعه قطعه شده
( اسم ) ۱ - جدا شونده جدا شده . ۲ - قطعه قطعه شده .
محل انفصال و جدایی
( اسم ) ۱ - جدا شونده جدا شده . ۲ - قطعه قطعه شده .
محل انفصال و جدایی
فرهنگ معین
(مُ فَ ص ) [ ع . ] (اِفا. ) جدا شده ، بریده شده .
لغت نامه دهخدا
منفصل. [ م ُ ف َ ص ِ ] ( ع ص ) جداشونده. ( آنندراج ). جداشده و بریده شده و قطعشده. ( ناظم الاطباء ). گسسته : ذات وی... نه در جهت و نه به عالم متصل و نه منفصل. ( کیمیای سعادت چ احمد آرام ص 784 ). پیوسته نیست و منفصل نیست بلکه... ( کیمیای سعادت ایضاً ص 784 ). دست فنا از دامن بقاشان منفصل. ( منشآت خاقانی چ محمد روشن ص 327 ). ردیف قافیت کلمه ای باشد مستقل منفصل از قافیت که بعد از اتمام آن در لفظ آید. ( المعجم چ مدرس رضوی ص 258 ). چون حروف رابطه از روی منفصل باشد و به تخلل الف قطعکلمه مفرد شود، ردیف گردد. ( المعجم ایضاً ص 266 ).
ورچه گشت اعراض نفسانی ز ذاتم منفصل
جوهری کآن هست فصل نوع انسان با من است.
- منفصل شدن ؛ جدا شدن. دور افتادن : چون خبر یافت که فایق از هرات منفصل شد تاختنی کرد. ( ترجمه تاریخ یمینی چ 1 تهران ص 109 ).
- منفصل عقب ؛ که دنباله نداشته باشد. بریده دنبال.
روز خصمت که منفصل عقب است
متصل بر در شبیخون باد.
متصل بینام عقد دولتش را پیش از آنک
منفصل کردند آب و نار و خاک و باد من.
|| قطعه قطعه شده. || منعشده. || از شیر مادر بازداشته شده. || علی حده و مفروق و ممتاز. ( ناظم الاطباء ).
منفصل. [ م ُ ف َ ص َ ] ( ع اِ ) محل انفصال و جدایی. ( ناظم الاطباء ).
ورچه گشت اعراض نفسانی ز ذاتم منفصل
جوهری کآن هست فصل نوع انسان با من است.
ابن یمین.
- منفصل الطاس ؛ جداگلبرگان. ( فرهنگستان ).- منفصل شدن ؛ جدا شدن. دور افتادن : چون خبر یافت که فایق از هرات منفصل شد تاختنی کرد. ( ترجمه تاریخ یمینی چ 1 تهران ص 109 ).
- منفصل عقب ؛ که دنباله نداشته باشد. بریده دنبال.
روز خصمت که منفصل عقب است
متصل بر در شبیخون باد.
انوری ( دیوان چ مدرس رضوی ص 113 ).
- منفصل کردن ؛ جدا کردن. از هم دور کردن : متصل بینام عقد دولتش را پیش از آنک
منفصل کردند آب و نار و خاک و باد من.
خاقانی.
- منفصل منه ؛ حدیثی که پیش از وصول به تابع، از روات آن بیش از یک تن ساقط شده باشد. ( از تعریفات جرجانی ).|| قطعه قطعه شده. || منعشده. || از شیر مادر بازداشته شده. || علی حده و مفروق و ممتاز. ( ناظم الاطباء ).
منفصل. [ م ُ ف َ ص َ ] ( ع اِ ) محل انفصال و جدایی. ( ناظم الاطباء ).
منفصل . [ م ُ ف َ ص َ ] (ع اِ) محل انفصال و جدایی . (ناظم الاطباء).
منفصل . [ م ُ ف َ ص ِ ] (ع ص ) جداشونده . (آنندراج ). جداشده و بریده شده و قطعشده . (ناظم الاطباء). گسسته : ذات وی ... نه در جهت و نه به عالم متصل و نه منفصل . (کیمیای سعادت چ احمد آرام ص 784). پیوسته نیست و منفصل نیست بلکه ... (کیمیای سعادت ایضاً ص 784). دست فنا از دامن بقاشان منفصل . (منشآت خاقانی چ محمد روشن ص 327). ردیف قافیت کلمه ای باشد مستقل منفصل از قافیت که بعد از اتمام آن در لفظ آید. (المعجم چ مدرس رضوی ص 258). چون حروف رابطه از روی منفصل باشد و به تخلل الف قطعکلمه ٔ مفرد شود، ردیف گردد. (المعجم ایضاً ص 266).
ورچه گشت اعراض نفسانی ز ذاتم منفصل
جوهری کآن هست فصل نوع انسان با من است .
- منفصل الطاس ؛ جداگلبرگان . (فرهنگستان ).
- منفصل شدن ؛ جدا شدن . دور افتادن : چون خبر یافت که فایق از هرات منفصل شد تاختنی کرد. (ترجمه ٔ تاریخ یمینی چ 1 تهران ص 109).
- منفصل عقب ؛ که دنباله نداشته باشد. بریده دنبال .
روز خصمت که منفصل عقب است
متصل بر در شبیخون باد.
- منفصل کردن ؛ جدا کردن . از هم دور کردن :
متصل بینام عقد دولتش را پیش از آنک
منفصل کردند آب و نار و خاک و باد من .
- منفصل منه ؛ حدیثی که پیش از وصول به تابع، از روات آن بیش از یک تن ساقط شده باشد. (از تعریفات جرجانی ).
|| قطعه قطعه شده . || منعشده . || از شیر مادر بازداشته شده . || علی حده و مفروق و ممتاز. (ناظم الاطباء).
ورچه گشت اعراض نفسانی ز ذاتم منفصل
جوهری کآن هست فصل نوع انسان با من است .
ابن یمین .
- منفصل الطاس ؛ جداگلبرگان . (فرهنگستان ).
- منفصل شدن ؛ جدا شدن . دور افتادن : چون خبر یافت که فایق از هرات منفصل شد تاختنی کرد. (ترجمه ٔ تاریخ یمینی چ 1 تهران ص 109).
- منفصل عقب ؛ که دنباله نداشته باشد. بریده دنبال .
روز خصمت که منفصل عقب است
متصل بر در شبیخون باد.
انوری (دیوان چ مدرس رضوی ص 113).
- منفصل کردن ؛ جدا کردن . از هم دور کردن :
متصل بینام عقد دولتش را پیش از آنک
منفصل کردند آب و نار و خاک و باد من .
خاقانی .
- منفصل منه ؛ حدیثی که پیش از وصول به تابع، از روات آن بیش از یک تن ساقط شده باشد. (از تعریفات جرجانی ).
|| قطعه قطعه شده . || منعشده . || از شیر مادر بازداشته شده . || علی حده و مفروق و ممتاز. (ناظم الاطباء).
فرهنگ عمید
۱. جداشده.
۲. بریده شده.
۳. قطعه قطعه شده.
۲. بریده شده.
۳. قطعه قطعه شده.
فرهنگ فارسی ساره
ناپیوسته
کلمات دیگر: