← دیرانزالی
انزال دیررس
فرهنگ فارسی
دانشنامه عمومی
انزال دیررس (به انگلیسی: Delayed ejaculation) که انزال نارس یا انزال مهارشده نیز خوانده می شود، به ناتوانی یا با مشکل مواجه بودن مرد برای رسیدن به اوج لذت جنسی درحالی که میل و تحریک جنسی فراوانی را نشان می دهد، گفته می شود. عموماً یک مرد می تواند تنها چند دقیقه پس از فعالیت در آمیزش جنسی به ارگاسم یا اوج لذت جنسی برسد و این در حالی است که یک مرد با مشکل انزال دیررس، یا اصلاً ارگاسم نمی شود یا اینکه فرایند رسیدنش به ارگاسم بسیار طولانی است. به طور مثال از ۳۰ تا ۴۵ دقیقه به طول می انجامد. در بیش تر موارد، مرد دچار انزال دیررس تنها قادر است پس از خودارضایی و نه آمیزش جنسی، به ارگاسم برسد. انزال دیررس یکی از نادرترین اختلالات جنسی در مردان است و ممکن است ناشی از اثرات جانبی برخی داروها نیز باشد. در پژوهشی ۸٪ مردان اظهار کردند که قادر نبوده اند به انزال و در نتیجه ارگاسم برسند.
آنورگاسمی
کنترل ارگاسم
انزال زودرس
واپس رانی تمایلات جنسی (Sexual repression)
شدت انزال دیررس ممکن است کم (مردانی که در آمیزش به انزال می رسند اما تحت شرایطی ویژه)، متوسط (مردانی که نمی توانند در آمیزش به انزال برسند و حتمال بایستی در رابطه جنسی دهانی یا تحریک دستی بدان دست یابند)، زیاد (مردانی که تنها هنگام تنهایی قادر به انزال هستند) و بسیار زیاد (مردانی که اصلاً قادر به انزال نیستند) در نوسان باشد. انزال دیررس به هر شدتی که باشد موجب ناکامی جنسی می گردد.
از جمله دلایل پزشکی که برای انزال دیررس ارائه شده می توان به hypogonadism (حالتی که در آن غذه جنسی، کارکرد خود را از دست می دهد)، بیماری های مرتبط با غده تیروئید، بیماری های مرتبط با هیپوفیز چون بیماری کوشینگ، اثرات جانبی جراحی پروستات و مصرف مواد مخدر یا داروهای تجویز شده توسط پزشک اشاره کرد. مشکل در رسیدن به ارگاسم می تواند همچنین ناشی از جراحی لگن خاصره که منجر به ترومای حاد به عصب های آن که مسئول ایجاد ارگاسم هستند نیز باشد. برخی مردان که قادر به رسیدن به ارگاسم نبوده اند گزارش کرده اند که نوک آلتشان حسیاسیت بسیار پایینی حتی در حد صفر دارد که این می تواند ناشی از عوامل خارجی همچون ختنه باشد.
انزال دیررس می تواند ناشی از اثر جانبی داروهای شیمیایی همچون بازدارنده های بازجذب سروتونین، افیون ها، مرفین، متادون، اکسی کدون، بنزودیازپین، والیوم، داروهای کاهنده فشار خون و برخی داروهای روان پزشکی دیگر باشد.
آنورگاسمی
کنترل ارگاسم
انزال زودرس
واپس رانی تمایلات جنسی (Sexual repression)
شدت انزال دیررس ممکن است کم (مردانی که در آمیزش به انزال می رسند اما تحت شرایطی ویژه)، متوسط (مردانی که نمی توانند در آمیزش به انزال برسند و حتمال بایستی در رابطه جنسی دهانی یا تحریک دستی بدان دست یابند)، زیاد (مردانی که تنها هنگام تنهایی قادر به انزال هستند) و بسیار زیاد (مردانی که اصلاً قادر به انزال نیستند) در نوسان باشد. انزال دیررس به هر شدتی که باشد موجب ناکامی جنسی می گردد.
از جمله دلایل پزشکی که برای انزال دیررس ارائه شده می توان به hypogonadism (حالتی که در آن غذه جنسی، کارکرد خود را از دست می دهد)، بیماری های مرتبط با غده تیروئید، بیماری های مرتبط با هیپوفیز چون بیماری کوشینگ، اثرات جانبی جراحی پروستات و مصرف مواد مخدر یا داروهای تجویز شده توسط پزشک اشاره کرد. مشکل در رسیدن به ارگاسم می تواند همچنین ناشی از جراحی لگن خاصره که منجر به ترومای حاد به عصب های آن که مسئول ایجاد ارگاسم هستند نیز باشد. برخی مردان که قادر به رسیدن به ارگاسم نبوده اند گزارش کرده اند که نوک آلتشان حسیاسیت بسیار پایینی حتی در حد صفر دارد که این می تواند ناشی از عوامل خارجی همچون ختنه باشد.
انزال دیررس می تواند ناشی از اثر جانبی داروهای شیمیایی همچون بازدارنده های بازجذب سروتونین، افیون ها، مرفین، متادون، اکسی کدون، بنزودیازپین، والیوم، داروهای کاهنده فشار خون و برخی داروهای روان پزشکی دیگر باشد.
wiki: انزال دیررس
فرهنگستان زبان و ادب
[علوم سلامت] ← دیرانزالی
کلمات دیگر: