شبانه روزی

شبانه روزی (مکان). خوابگاه مسافری یا مسافرخانه (به انگلیسی: Hostel) که می توان آن را مهمانپذیر جوانان نیز نامید نوعی مکان اقامتی اجاره ای است که مهمانان آن بیشتر به صورت گروهی در اتاق ها یا سالنهای بزرگ اقامت می کنند. معمولاً هر مهمان دارای یک تخت است که در یک اتاق مشترک با تعداد دیگری از میهمانان قرار گرفته است. معمولاً امکانات بهداشتی (حمام و توالت) و نیز آشپزخانه در بیرون از اتاق ها قرار دارند و به صورت اشتراکی مورد استفاده قرار می گیرند. شبانه روزی ها، بیشتر مورد استفاده جوانان گردشگر و مسافران معروف به بک پکر (گردشگر کوله پشتی) قرار می گیرند. از این رو در استرالیا و نیوزلند به این مکانها بک پکر backpackers گفته می شود.
فهرست اماکن اقامتی
مُتِل
هتل
هتل آپارتمان
مسافرخانه
مهمانسرا
کمپینگ کاروان
بد اند برک فست
رزورت
اتاقهای چهارتخته، شش تخته و هشت تخته از انواع رایج اتاقهای موجود در شبانه روزی ها هستند. معمولاً اتاق ها و سالنهای با ظرفیت بیشتر را خوابگاه می گویند که گاه می تواند بیش از بیست تخت داشته باشد. برخی مهمانپذیرهای شبانه روزی دارای اتاقهای یک تخته و دو تخته یا اتاقهای دارای امکانات مستقل نیز هستند.
در ایران به مکانهای اقامتی ارزان قیمت شبانه روزی، مهانخانه، مهمانپذیر و نیز مسافرخانه گفته می شود. در نیمه اول قرن چهاردهم خورشیدی، ساخت مسافرخانه های ارزانقیمت در شهرهای مختلف ایران گسترش یافت و در شهرهای مختلف این مکانها، در میادین اصلی شهر، دروازه های ورودی و نیز در مجاورت گاراژهای مسافرتی ساخته شدند. در دهه های اخیر، علاقه بیشتری به ساخت و اقامت در هتل به وجود آمده است. به همین دلیل، بسیاری از مسافرخانه های قدیمی تغییر کاربری داده اند. در دوره های قدیمی تر، کاروانسراها نقش مهمانخانه را بر عهده داشته اند.
شبانه روزی ها، معمولاً ارزانقیمت ترین مکانهای اقامتی مسافرتی به حساب می آیند. هزینهٔ نگهداری از آن ها در مقایسه با هتل ها ناچیز است و خدمات آن ها نیز ابتدایی است. بهداشت ناکافی از مشکلات عمومی این مکانها به حساب می آیند. علاوه بر آن، خطر دزدی از وسایل شخصی در این مکانها زیاد است . شبانه روزی ها، بیشتر مورد استفاده جوانان گردشگر و مسافران معروف به بک پکر (گردشگر کوله پشتی) قرار می گیرند.