زردالو

مشمش

( اسم ) ۱ - درختی است جزو تیره گل سرخیان جزو دسته بادامیها که دارای میوه شفت میباشد . آنچه را که بنام هسته میوه این درخت مینامیم عبارت از درون بر و دانه میباشد منشائ این گیاه را از ارمنستان میدانند ولی به طور قطع اصل این درخت از آسیای غربی و مرکزی است درخت زرد آلو مرتفع نمیشود و شاخه هایش در اطراف گسترده میشود برگش بیضوی یا نسبتا گرد و بیشتر قلبی شکل و گلهایش سفید است اروق اروک مشمش . ۲ - میوه درخت مذکور تا حدی درشت و آبدار و زرد رنگ یا زرد مایل به قرمز است قسمت ماکول میوه این گیاه بحد کافی دارای ذخیره قندیست و ضمنا بوی معطری نیز دارد . یا زردالوانک گونه ای از زردالو که میوه اش نامرغوب و دارای هسته ای تلخ و ریزتر از انواع دیگر است مشمش کلیبی زردالوی دانه تلخ . یا زردالو غوله ( زردالو غوره ) زردالوی نارس اخکوک . یا زردالوی پیش رس گونه ای از زردالو که دارای میوه ای ریزه و نامرغوب است و میوه اش زودتر میرسد . یا زردالوی شکر پاره گونه زردالو که میشوه اش بسیار شیرین و درشت و معطر و در خراسان فراوان است .
( زرد آلو ) دهی از دهستان ای تیوند است که در بخش دلفان شهرستان خرم آباد واقع است

( ~. ) (اِمر. ) درختی است از تیرة گل سرخیان جزو دستة بادامی ها که دارای میوة شفت می باشد.

( زردآلو ) زردآلو. [ زَ ] ( اِمرکب ) زردالو. درختی است از تیره گلسرخیان جزو دسته بادامی ها که دارای میوه شفت می باشد. آنچه را که بنام هسته میوه این درخت می نامیم عبارت از درون بر و دانه می باشد. منشاء این گیاه را ارمنستان میدانند، ولی بطور قطع اصل این درخت از آسیای غربی و مرکزی است. درخت زردآلو چندان مرتفع نمی شود و شاخه هایش در اطراف گسترده می شوند. برگش بیضوی یا نسبتاً گرد و بیشتر قلبی شکل و گلهایش سفید است. اروق. اروک. مشمش. ( فرهنگ فارسی معین ). || نام میوه ای چون خشک شود خوبانی نامند. ( آنندراج ). میوه زردآلوبن و قیصی و شفتالو. ( ناظم الاطباء ). میوه درخت مذکور، تا حدی درشت و آبدار و زردرنگ یا زرد مایل به قرمز است. قسمت مأکول میوه این گیاه بحد کافی دارای ذخیره مواد قندی است و ضمناً بوی معطری نیز دارد. ( فرهنگ فارسی معین ). نام میوه ای چون آن را خشک کنند خوبانی نامند. ( غیاث اللغات ). مشمش. ( دهار ). تفاح ارمینی . مشمش. برقوق. ( یادداشت بخط مرحوم دهخدا ) :
نرم کردستیم و زرد چو زردآلو
قصد کردی که بخواهیم همی خوردن.نشنیده ای که دید یکی زیرک
زردآلوئی فتاده به کوی اندر
چون یافتش مزه ترش و ناخوش
وآن مغز تلخ باز بدوی اندر.بسان خار زردآلو خلنده سبلت آوردی
که یارد بیش از لبهات شفتالو خرید ای جان.از همه چیزها فکندستند
مهر بر توت و سیب و زردآلو.اما زردآلو است آنجا که در همه جهان مانند آن نباشد به شیرینی و نیکویی و زردآلو کشته از آنجا بهمه جایی برند.( فارسنامه ابن البلخی ص 124 ). و انواع فواکه زردآلوی سبزه چی و انبرود ملچی. ( ترجمه محاسن اصفهان ص 137 ).
سیب و زردآلو و آلوچه و آلوبالو
باز انجیر وزیری و خیار خوشخوار.رجوع به گیاه شناسی گل گلاب ص 226 شود.
- زردآلو انک ؛ گونه ای زردآلو که میوه اش نامرغوب و دارای هسته تلخ و ریزتر از انواع دیگر است. ( فرهنگ فارسی معین ).
- زردآلو غوله ؛ زردآلو غوره. زردآلوی نارس. اخکوک. ( فرهنگ فارسی معین ).
- زردآلوی پیش رس ؛ گونه ای از زردآلو که دارای میوه ریزه و نامرغوب است و میوه اش زودتر می رسد. ( فرهنگ فارسی معین ).

۱. میوه ای گرد، زردرنگ، و معمولاً شیرین با هسته ای سخت که مغز آن هم خوراکی است.
۲. درخت این میوه با برگ های قلبی شکل و شکوفه های سفید.

( زردآلو ) /zerd aaloo/ زردآلو