شبانه، عشایی، وابسته به شبکور، شامگاهی، شب بازشو، پرواز کننده در شب، مربوط به شب
شب پره، شبانه، عشایی، شامگاهی، شب بازشو، پرواز کننده در شب، مربوط به شب
شامگاهی
مترادف و متضاد
فرهنگ فارسی
منسوب به شامگاه
لغت نامه دهخدا
شامگاهی. ( ص نسبی ) منسوب به شامگاه.
- ابر شامگاهی ؛ ابر که بوقت مغرب برآید. ابر که بوقت فروشدن خورشید و آغازیدن شب بر آسمان پیدا آید و ببارد :
همی نثار کند ابر شامگامی دُر
همی عبیر کند باد بامدادی آس.
نماز شامگاهی گشت صافی
ز روی آسمان ابر معکن.
- ابر شامگاهی ؛ ابر که بوقت مغرب برآید. ابر که بوقت فروشدن خورشید و آغازیدن شب بر آسمان پیدا آید و ببارد :
همی نثار کند ابر شامگامی دُر
همی عبیر کند باد بامدادی آس.
منوچهری.
- نماز شامگاهی ؛ نماز هنگام شام. نماز که بوقت مغرب خوانند. نماز که پس از فروشدن آفتاب و آغاز شدن شب خوانند : نماز شامگاهی گشت صافی
ز روی آسمان ابر معکن.
منوچهری.
و رجوع به نماز شام شود.کلمات دیگر: