کاسه گدائی که در عرف کشکول گویند
طاس گدائی
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
طاس گدائی. [ س ِ گ ِ ] ( ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) کاسه گدائی که در عرف کشکول گویند. ( آنندراج ) :
صحن فلک پر نجوم نیست که بر درگهت
طاس گدائی سپهر درگه دوران شکست.
صحن فلک پر نجوم نیست که بر درگهت
طاس گدائی سپهر درگه دوران شکست.
حسین ثنائی.
کلمات دیگر: