صفحه اصلی
عاطن
بستن
لغت نامه دهخدا
لغت نامه دهخدا
عاطن. [ طِ ] ( ع ص ) شتران سیراب فروخفته در خوابگاه. ج ، عَواطن. ( منتهی الارب ) ( اقرب الموارد ).
کلمات دیگر: