ضجوج. [ ض َ ] ( ع ص ) ناقه فریادناک بوقت دوشیدن و بار کردن. ( منتهی الارب ). شتر ماده که بوقت دوشیدن و بار کردن فریاد کند. ( منتخب اللغات ). بانگ کننده. ( مهذب الاسماء ).
