نگون طالع بخت بد ستاره نحس
طالع نگون
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
طالع نگون. [ ل ِ ع ِ ن ِ ] ( ترکیب وصفی ) نگون طالع. بخت بد.ستاره نحس. اقبال ناسازگار. طالع نحس :
ای طالع نگون من ای کجرو حرون
ای نحس بی سعادت وی خوف بی رجا.
ز بخت نگون طالع اندرشگفت.
ای طالع نگون من ای کجرو حرون
ای نحس بی سعادت وی خوف بی رجا.
مسعودسعد.
گل آلوده ای راه مسجدگرفت ز بخت نگون طالع اندرشگفت.
سعدی.
پیشنهاد کاربران
بخت دندان خای. [ ب َ ت ِ دَ ] ( ترکیب وصفی، اِ مرکب ) کنایه از طالع ناموافق و بخت نامساعد. ( برهان قاطع ) ( آنندراج ) . بخت بد و ناموافق. ( شرفنامه ٔ منیری ) . طالع ناموافق و نامساعد. ( ناظم الاطباء ) :
چون کنار شمع بینی ساق من دندانه وار
ساق من خائید گوئی بخت دندان خای من.
خاقانی.
چون کنار شمع بینی ساق من دندانه وار
ساق من خائید گوئی بخت دندان خای من.
خاقانی.
کلمات دیگر: