( ضغیغة ) ضغیغة. [ ض َ غ َ ] ( ع ص ، اِ ) مرغزار تر و تازه. ( منتهی الارب ). مرغزار. ( مهذب الاسماء ). || خمیر تنک. || گروه مردم مختلط از هر صنف. || نان برنج تنک. || زندگانی خوش با فراخی و خصب. ( منتهی الارب ).
ضغیغه
لغت نامه دهخدا
ضغیغة. [ ض َ غ َ ] (ع ص ، اِ) مرغزار تر و تازه . (منتهی الارب ). مرغزار. (مهذب الاسماء). || خمیر تنک . || گروه مردم مختلط از هر صنف . || نان برنج تنک . || زندگانی خوش با فراخی و خصب . (منتهی الارب ).
کلمات دیگر: