( ضباطة ) ضباطة. [ ض َ طَ ] ( ع مص ) نگاه داشتن کسی یا چیزی را بهوش. || ضُبطت الارض ؛ باران باریده شد زمین. ( منتهی الارب ).
ضباطه
لغت نامه دهخدا
ضباطة. [ ض َ طَ ] (ع مص ) نگاه داشتن کسی یا چیزی را بهوش . || ضُبطت الارض ؛ باران باریده شد زمین . (منتهی الارب ).
کلمات دیگر: