ضبوب. [ ض ُ ] ( ع مص ) خون آمدن لب و سیلان او. ( منتهی الارب ). ضَب . رجوع به ضَب شود.
ضبوب. [ ض َ ] ( ع ص ) ستور که دود و گمیز اندازد. || گوسفند تنگ سوراخ پستان. || ( اِخ ) نام اسب جمانه حارثی. ( منتهی الارب ).
ضبوب. [ ض َ ] ( ع ص ) ستور که دود و گمیز اندازد. || گوسفند تنگ سوراخ پستان. || ( اِخ ) نام اسب جمانه حارثی. ( منتهی الارب ).