کلمه جو
صفحه اصلی

ظفریه

لغت نامه دهخدا

( ظفریة ) ظفریة. [ ظَ ف َ ری ی َ] ( اِخ ) محله ای است بزرگ در مشرق بغداد و نزدیک آن محله بزرگ دیگری و بدان قراح ظفر گفته میشود و جماعتی بدانجا منسوبند، از آنجمله ابونصر احمدبن محمدبن عبدالملک الاسدی الظفری که از خطیب ابابکر سماع حدیث دارد و در سال 532 هَ. ق. وفات کرده است و ابوسعد در شیوخ خویش ذکر او آورده است. ( از معجم البلدان ).

ظفریة. [ ظَ ف َری ی َ ] ( اِخ ) مسجدی است به بغداد. ( عیون الانباء ).

ظفریة. [ ظَ ف َ ری ی َ] (اِخ ) محله ای است بزرگ در مشرق بغداد و نزدیک آن محله ٔ بزرگ دیگری و بدان قراح ظفر گفته میشود و جماعتی بدانجا منسوبند، از آنجمله ابونصر احمدبن محمدبن عبدالملک الاسدی الظفری که از خطیب ابابکر سماع حدیث دارد و در سال 532 هَ . ق . وفات کرده است و ابوسعد در شیوخ خویش ذکر او آورده است . (از معجم البلدان ).


ظفریة. [ ظَ ف َری ی َ ] (اِخ ) مسجدی است به بغداد. (عیون الانباء).



کلمات دیگر: