ضبنة. [ ض َ / ض ِ / ض ُ ن َ ] (ع ص ، اِ) ضَبِنة. رجوع به ضبنة شود. (منتهی الارب ).
ضبنه
لغت نامه دهخدا
ضبنة. [ ض َ ب ِ ن َ ] (ع اِ) عیال مرد و پیرو او. || (ص ) آنکه در وی کفایتی و فایده ای نبود از رفیقان و پیروان . ضبنة (مثلثة) مانند آن است . (منتهی الارب ).
( ضبنة ) ضبنة. [ ض َ ب ِ ن َ ] ( ع اِ ) عیال مرد و پیرو او. || ( ص ) آنکه در وی کفایتی و فایده ای نبود از رفیقان و پیروان. ضبنة ( مثلثة ) مانند آن است. ( منتهی الارب ).
ضبنة. [ ض َ / ض ِ / ض ُ ن َ ] ( ع ص ، اِ ) ضَبِنة. رجوع به ضبنة شود. ( منتهی الارب ).
ضبنة. [ ض َ / ض ِ / ض ُ ن َ ] ( ع ص ، اِ ) ضَبِنة. رجوع به ضبنة شود. ( منتهی الارب ).
کلمات دیگر: