کلمه جو
صفحه اصلی

ضروه

لغت نامه دهخدا

( ضروة ) ضروة. [ ض َرْ وَ / ض ِرْ وَ ] ( اِخ ) دهی است در یمن از اعمال مخلاف سنجان. ( معجم البلدان ).

ضروة. [ ض ِرْ وَ ] ( ع اِ ) تأنیث ضرو. ( منتهی الارب ). || یکی ضِرو . || سگ صید. ( مهذب الاسماء ).

ضروة. [ ض َرْ وَ / ض ِرْ وَ ] (اِخ ) دهی است در یمن از اعمال مخلاف سنجان . (معجم البلدان ).


ضروة. [ ض ِرْ وَ ] (ع اِ) تأنیث ضرو. (منتهی الارب ). || یکی ضِرو . || سگ صید. (مهذب الاسماء).



کلمات دیگر: