ظمأی

لغت نامه دهخدا

ظمأی. [ ظَم ْ آ ] ( ع ص ) تأنیث ظمآن. ظَمآنة. || ریح ظَمْأی ̍؛ باد زود تشنه کننده. خلاف لینة.

کلمات دیگر: