جمع ضعیف . جمع ضعوف
ضعفه
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
( ضعفة ) ضعفة. [ ض َ ع َ ف َ ] ( ع ص ، اِ ) ج ِ ضعیف. ( منتهی الارب ). رجوع به ضعیف شود. || ج ِ ضَعوف. ( منتهی الارب ). رجوع به ضعوف شود.
ضعفة. [ ض َ ع َ ف َ ] (ع ص ، اِ) ج ِ ضعیف . (منتهی الارب ). رجوع به ضعیف شود. || ج ِ ضَعوف . (منتهی الارب ). رجوع به ضعوف شود.
کلمات دیگر: