طافة. [ طاف ْ ف َ ] (ع اِ) مابین کوه و دشت . || طافة البستان ؛ نواحی و گرداگرد بوستان . (منتهی الارب ).
طافه
لغت نامه دهخدا
( طافة ) طافة. [ طاف ْ ف َ ] ( ع اِ ) مابین کوه و دشت. || طافة البستان ؛ نواحی و گرداگرد بوستان. ( منتهی الارب ).
کلمات دیگر:
طافة. [ طاف ْ ف َ ] (ع اِ) مابین کوه و دشت . || طافة البستان ؛ نواحی و گرداگرد بوستان . (منتهی الارب ).