( ضجعة ) ضجعة. [ ض َ ع َ ] ( ع اِ ) یکی ضجع. یک بار بر پهلو خفتن. ( منتهی الارب ). خواب. ( منتخب اللغات ).
ضجعة. [ ض ِ ع َ ] ( ع اِ ) سستی. ( منتهی الارب ). کَسَل. || نوعی از خوابیدن بپهلو. هیئت اضطجاع. ( منتخب اللغات ). هیئت بر پهلو خفتن. یقال : هو حسن ُالضجعة. و فی الحدیث کانت ضجعته صلی اﷲ علیه و سلم اَدماً حشوها لیف ؛ یعنی فرشی که بر آن می خفت. ( منتهی الارب ). و در تاج العروس گوید: و اماالحدیث کانت ضجعة رسول اﷲ ادماً حشوها لیف فتقدیره کانت ذات ضجعته او ذات اضطجاعه فراش ادم حشوها لیف.
ضجعة. [ ض ُ ع َ ] ( ع اِ ) سستی عقل و رأی ( بفتح اول نیز آمده است ). || بیماری. || ( ص ) شخصی که مردم او را بسیار بر پهلو اندازند. ( منتهی الارب ). و نحریر فاضل ابوالکمال سیداحمد عاصم در ترجمه قاموس فیروزآبادی گوید: وشول کمسه یه دینور که ناس آنی دائماً یانی اوزره یا تورر اوله ، مراد سخره و مزاح جهتیله خلقک دائماً یا توروب یوارلدیغی کمسه اوله جقدر. یقال : رجل ٌ ضجعة؛ اذا کان یضجعه الناس کثیراً. || ( ص ) رجل ٌ ضُجعة؛ مرد بسیار خسپنده و کاهل یا لازم گیرنده خانه را که بر نمی آید و نمی خیزد جهت بزرگی یا عاجزی و مقیم بجائی. رجل ٌ ضجعی و ضجعیة ( بکسرهما و ضمهما )، مثله فی الکل. ( منتهی الارب ). ملازم خانه که از خانه هرگز بیرون نیاید. ( منتخب اللغات ).
ضجعة. [ ض ُ ج َ ع َ ] ( ع ص ) رجل ٌ ضُجعة؛ مرد بسیار خسپنده و کاهل. ( منتهی الارب ). مرد که بسیار خسپد. ( مهذب الاسماء ). بسیارخواب. پرخواب.
ضجعة. [ ض َ ج َ ع َ ] ( ع اِ ) بر پهلو خفتگی. ( منتهی الارب ).
ضجعة. [ ض ِ ع َ ] ( ع اِ ) سستی. ( منتهی الارب ). کَسَل. || نوعی از خوابیدن بپهلو. هیئت اضطجاع. ( منتخب اللغات ). هیئت بر پهلو خفتن. یقال : هو حسن ُالضجعة. و فی الحدیث کانت ضجعته صلی اﷲ علیه و سلم اَدماً حشوها لیف ؛ یعنی فرشی که بر آن می خفت. ( منتهی الارب ). و در تاج العروس گوید: و اماالحدیث کانت ضجعة رسول اﷲ ادماً حشوها لیف فتقدیره کانت ذات ضجعته او ذات اضطجاعه فراش ادم حشوها لیف.
ضجعة. [ ض ُ ع َ ] ( ع اِ ) سستی عقل و رأی ( بفتح اول نیز آمده است ). || بیماری. || ( ص ) شخصی که مردم او را بسیار بر پهلو اندازند. ( منتهی الارب ). و نحریر فاضل ابوالکمال سیداحمد عاصم در ترجمه قاموس فیروزآبادی گوید: وشول کمسه یه دینور که ناس آنی دائماً یانی اوزره یا تورر اوله ، مراد سخره و مزاح جهتیله خلقک دائماً یا توروب یوارلدیغی کمسه اوله جقدر. یقال : رجل ٌ ضجعة؛ اذا کان یضجعه الناس کثیراً. || ( ص ) رجل ٌ ضُجعة؛ مرد بسیار خسپنده و کاهل یا لازم گیرنده خانه را که بر نمی آید و نمی خیزد جهت بزرگی یا عاجزی و مقیم بجائی. رجل ٌ ضجعی و ضجعیة ( بکسرهما و ضمهما )، مثله فی الکل. ( منتهی الارب ). ملازم خانه که از خانه هرگز بیرون نیاید. ( منتخب اللغات ).
ضجعة. [ ض ُ ج َ ع َ ] ( ع ص ) رجل ٌ ضُجعة؛ مرد بسیار خسپنده و کاهل. ( منتهی الارب ). مرد که بسیار خسپد. ( مهذب الاسماء ). بسیارخواب. پرخواب.
ضجعة. [ ض َ ج َ ع َ ] ( ع اِ ) بر پهلو خفتگی. ( منتهی الارب ).