تکه چسبانی

تکه چسبانی، چسبانه کاری یا کلاژ (به فرانسوی: Collage، از ریشهٔ coller به معنای چسباندن) نام تکنیکی در هنرهای تجسمی و نیز نام اثر هنریِ ساخته شده به وسیلهٔ این تکنیک است. در این روش مواد و چیزهای گوناگونی مانند تکه های روزنامه، کاغذهای رنگی، مقوا، پارچه، عکس، اشیای دورریختنی و جز اینها را بر روی یک سطح صاف مانند بوم، تخته یا مقوا می چسبانند تا یک ترکیب جدید به وجود آورند. گاهی نیز با طراحی یا نقاشی آن را تکمیل می کنند.تکه چسبانی تمرین تئاتر
تکنیک چسباندن عکس یا تکه های عکس برای ایجاد یک ترکیب جدید فوتوکلاژ یا فتومونتاژ نامیده می شود. انواعی از تکه چسبانی هم وجود دارد که شامل مواد دارای حجم مانند تکه های چوب، ظروف شکسته، دکمه، پیچ و مهره یا هرچیز سه بعدی دیگر بر روی یک سطح می شود (Assemblage).
اصطلاح «کلاژ» را اول بار نقاشان سبک کوبیسم ژرژ براک و پابلو پیکاسو در آغاز قرن بیستم ابداع کردند. پس از آن نقاشان کوبیست، دادائیست و سوررئالیست این تکنیک را به کار می گرفتند. هانری ماتیس، کازیمیر ماله ویچ، دیوید هاکنی و بسیاری هنرمندان دیگر نیز آثاری را با این روش خلق کرده اند.
این تکنیک ابتدا در زمان اختراع کاغذ در چین در حدود سال ۲۰۰ پیش از میلاد به کار رفته است. اما تا قرن دهم میلادی که توسط خوشنویسان ژاپنی به کار گرفته شد، عدهٔ زیادی از مردم از آن استفاده نمی کردند. تکه چسبانی در قرن سیزدهم میلادی به اروپای قرون وسطا رسید. ورقه های طلا در کلیساهای سبک گوتیک قرن پانزده و شانزده به کار گرفته شدند. سنگهای قیمتی و فلزات گرانبها در ساخت تصاویر مذهبی، شمایلها و نیز نشانها (نقوش پرچمی) استفاده شدند. یک مثال قرن هجدهمی از تکه چسبانی را می توان در کارهای هنرمند بریتانیایی ماری دیلِینی دید.

رجوع شود به:کلاژ