تیاتر پارس

تئاتر پارس مربوط به دوره پهلوی اول است و در تهران، خیابان لاله زار، طبقه دوم پاساژ پارس واقع شده و این اثر در تاریخ ۱ مهر ۱۳۸۲ با شمارهٔ ثبت ۱۰۴۰۲ به عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.
فهرست آثار ملی ایران
سازمان میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری
این تئاتر در سال ۱۳۲۳ توسط عبدالحسین نوشین که تحصیلاتش را در رشته تئاتر در فرانسه به پایان برده بود با همکاری همسرش «لرتا هایراپتیان» هنرپیشه تئاتر و برخی دیگر از هنرمندان با نام تئاتر فرهنگ که بعدها به تئاتر پارس تغییر نام داد تأسیس کردند.
نوشین با کمک سرمایه دارهای بازاری چون جعفری، طایفی و وثیق، تئاتر فرهنگ را در طبقه بالای پاساژ پارس ساخت که حدود ۵۰۰ نفر گنجایش داشت. در سال ۱۳۳۲ شمسی پس از کودتای ۲۸ مرداد آتش سوزی وسیعی در تئاتر فرهنگ اتفاق افتاد که آن را سوزاند و پس از آن ساختمان تئاتر بازسازی و تئاتر پارس در آن محل افتتاح شد. پس از انقلاب ۱۳۵۷ ایران تئاتر پارس در اختیار ستاد فرمان هشت ماده ای سید روح الله خمینی قرار گرفت. تئاتر پارس مدتی با مدیریت مجید جعفری نمایش هایی را به روی صحنه برد، ولی پس از مدتی به دلیل مشکلات مالی تئاتر را واگذار کرد و تئاتر پارس عملاً برای مدتی تعطیل شد. تئاتر پارس در تاریخ ۲۷ مرداد ۱۳۸۸ به دلیل شکایت ستاد اجرایی فرمان امام پلمپ شده بود.

تئاتر پارس
این سالن تئاتر در ۱۳۲۰ش در خیابان لاله زار افتتاح شد و تا ۱۳۵۹ش بدون وقفه دایر بود. از آن پس در دوره های کوتاهی فعالیت آن دچار وقفه شد. این تالار زیرنظر علی اصغر تفکری و محمدعلی جعفری اداره می شد، و «تروپ جعفری» و «گروه آناهیتا» در آن جا برنامه اجرا کرده اند. برخی از نمایش هایی که در این تالار اجراشده، عبارت اند از خانم گل فروش، توپ توخالی، هیاهوی بسیار برای هیچ اثر ویلیام شکسپیر، دختر شکلات فروش، میرزا قشمشم ترجمۀ رفیع حالتی براساس نمایش نامه ای نوشتۀ مولیر، شبی در بالماسکه، دختر چوپان از معزدیوان فکری، اُتللو نوشتۀ شکسپیر، بازرس اثر نیکلای گوگول، دزد طبقۀ اول، و سرگذشت.