مختصات: ۳۰°۱۷′۱۶٫۰۵″ شمالی ۵۷°۴′۵۴٫۱۳″ شرقی / ۳۰٫۲۸۷۷۹۱۷°شمالی ۵۷٫۰۸۱۷۰۲۸°شرقی / 30.2877917; 57.0817028سقف مسجد ملک مسجد ملک - کرمان مسجد ملک - کرمان محراب های بام مسجد محراب های بام مسجد برج سلجوقی
مسجد جامع ملک یا مسجد امام مربوط به دوره سلجوقیان است و در کرمان، خیابان امام خمینی (ششم بهمن سابق) واقع شده و این اثر در تاریخ ۱۵ مهر ۱۳۴۶ با شمارهٔ ثبت ۷۶۰ به عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.
مسجد جامع ملک بزرگترین و قدیمی ترین مسجد کرمان و دارای شبستان های متعدد و صحن وسیعی است. این مسجد در هنگام حکومت سلجوقیان کرمان یعنی قرن پنجم و به سال ۴۷۸ ه. ق ساخته شده و بانی آن ملک توران شاه یکم است. مسجد قدمتی هزار ساله دارد و هم اکنون در بخش جنوبی ناحیه تاریخی بازار کرمان واقع است. این مسجد ۱۰۱ متر طول و ۹۱ متر عرض دارد و از جمله مساجد چهارایوانی به شمار می رود. برج سلجوقی آجری نیز در همین محدوده واقع شده است که در ضلع شمال شرقی مسجد ملک قرار گرفته است. سه محراب گچبری شده زیبا نیز از دیگر نمادهای این مسجد هستند. در گذشته قناتی به نام مستوره (منسوب به دختر ملک توران شاه یکم) وجود داشته که آب قنات از میان مسجد عبور می کرده است.
در گذشته آب نمایی به عمق ۴ متر به صورت روباز و از دو طرف دارای دو راه پله بوده که در قسمت غربی مسجد قرار داشته و برای گرفتن وضو مورد استفاده قرار می گرفته است. این آب نما باعث طراوت و تازگی مسجد می شد. قنات مستوره تأمین کننده آب این مکان بوده است. آب قنات مستوره در کمتر از نیم قرن پیش خشک شد و آب نما را پر کرده و روی آن را سنگ فرش کردند.
مسجد جامع ملک یا مسجد امام مربوط به دوره سلجوقیان است و در کرمان، خیابان امام خمینی (ششم بهمن سابق) واقع شده و این اثر در تاریخ ۱۵ مهر ۱۳۴۶ با شمارهٔ ثبت ۷۶۰ به عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.
مسجد جامع ملک بزرگترین و قدیمی ترین مسجد کرمان و دارای شبستان های متعدد و صحن وسیعی است. این مسجد در هنگام حکومت سلجوقیان کرمان یعنی قرن پنجم و به سال ۴۷۸ ه. ق ساخته شده و بانی آن ملک توران شاه یکم است. مسجد قدمتی هزار ساله دارد و هم اکنون در بخش جنوبی ناحیه تاریخی بازار کرمان واقع است. این مسجد ۱۰۱ متر طول و ۹۱ متر عرض دارد و از جمله مساجد چهارایوانی به شمار می رود. برج سلجوقی آجری نیز در همین محدوده واقع شده است که در ضلع شمال شرقی مسجد ملک قرار گرفته است. سه محراب گچبری شده زیبا نیز از دیگر نمادهای این مسجد هستند. در گذشته قناتی به نام مستوره (منسوب به دختر ملک توران شاه یکم) وجود داشته که آب قنات از میان مسجد عبور می کرده است.
در گذشته آب نمایی به عمق ۴ متر به صورت روباز و از دو طرف دارای دو راه پله بوده که در قسمت غربی مسجد قرار داشته و برای گرفتن وضو مورد استفاده قرار می گرفته است. این آب نما باعث طراوت و تازگی مسجد می شد. قنات مستوره تأمین کننده آب این مکان بوده است. آب قنات مستوره در کمتر از نیم قرن پیش خشک شد و آب نما را پر کرده و روی آن را سنگ فرش کردند.
wiki: مسجدی تاریخی در محله شنبدی بوشهر است که قدمت آن به دوره قاجار باز می گردد.
غلام زاده، فراز، معماری بوشهر در دوره زند و قاجار، ۱۳۹۱.
در محلهٔ قدیمی بوشهر، مساجد و حسینیه های (برحه) متعددی وجود دارد که برخی از آن ها در طرح توسعهٔ ادارهٔ کل بنادر و کشتیرانی تخریب شدند، اما برخی دیگر تاکنون باقی مانده اند. یکی از قدیمی ترین آن ها (مسجد ملک) است که در محلهٔ شنبدی و در ضلع جنوب غربی خانهٔ ملک قرار دارد. این مسجد که به دستور ملک التجار، تاجر سرشناس بوشهری در سال ۱۲۸۱ ه. ق ساخته شده و در حدود ۱۵۰ سال قدمت دارد، از یک حیاط و یک شبستان کوچک تشکیل شده است. در حیاط یک آب انبار و در ضلع جنوب حیاط آبدار خانه و در جنوب شرقی حیاط راه پله ای برای رفتن به پشت بام مشاهده می شود.حیاط مسجد با قوس های تزئینی شاخ بزی و ستون هایی که با سنگ و گچ و نرده های فلزی ساخته شده محصور است ورودی به حیاط و شبستان مسجد از سمت شرق انجام می شود. در شبستان مسجد ستون های هشت ضلعی شکل، بار وارده از سقفی که به صورت طاق و قوس ساخته شده، تحمل می کنند و بین ستون ها، تیرهای چوبی افقی به صورت کلاف بندی، برای جلوگیری از رانش آن ها و تقسیم یکنواخت بار وارده، استفاده شده است.در چهار جهت شبستان مسجد، بازشوهایی به سمت کوچه و حیاط تعبیه شده و در بالای بازشوها قوس تخت و شاخ بری کار شده است. محراب مسجد در سمت غرب قرار دارد و در دو طرف آن فضایی برای گذاشتن کتاب و اشیاء طراحی شده و سقف آن با مقرنس بندی گچی به شکل زیبایی تزئین شده است.در مجاورت در ورودی به شبستان مسجد، جای خالی یک کتبیهٔ سنگی به چشم می خورد. این کتبیه که از جنس مرمر سبز است به طول ۸۳ و عرض ۳۶ و ضخات ۶ سناتیمتر است و شامل ۱۴ بیت به استثنای بسم الله الرحمن الرحیم و صل علی محمد و آل محمد) شعر به زبان عربی است که با بسم الله الرحمن الرحیم شروع شده و در انتها به تاریخ و ساخت بنا که طبق حروف ابجد سال ۱۲۸۱ ه. ق راغ نشان می دهد، ختم می شود.هر چند کتبیه در اثر تابش آفتاب رنگ اولیهٔ خود را از دست داده و تا اندازهٔ دچار فرسایش شده ولی در عین حال نوع سنگ و نوع حاکی باعث شده که هنوز کلمات برجستگی خود را حفظ کنند و کتبیه شکل اولیهٔ خود را از دست ندهد. بر روی کتبیه الفاظی چون (فخر المجد)، (شمس الروسا) (ملک اتجار)، (رئیس) مشاهده می شود که به سازنده و بنیان گذار مسجد، ذکر خصوصیات اخلاقی، و شخصیت اجتماعی سازنده و نیاکان او، مقصود از ساختن مسجد (نمازگزاردن، و عبادت کردن، و خواندن احادیث و روایت) عنوان شده است.
غلام زاده، فراز، معماری بوشهر در دوره زند و قاجار، ۱۳۹۱.
در محلهٔ قدیمی بوشهر، مساجد و حسینیه های (برحه) متعددی وجود دارد که برخی از آن ها در طرح توسعهٔ ادارهٔ کل بنادر و کشتیرانی تخریب شدند، اما برخی دیگر تاکنون باقی مانده اند. یکی از قدیمی ترین آن ها (مسجد ملک) است که در محلهٔ شنبدی و در ضلع جنوب غربی خانهٔ ملک قرار دارد. این مسجد که به دستور ملک التجار، تاجر سرشناس بوشهری در سال ۱۲۸۱ ه. ق ساخته شده و در حدود ۱۵۰ سال قدمت دارد، از یک حیاط و یک شبستان کوچک تشکیل شده است. در حیاط یک آب انبار و در ضلع جنوب حیاط آبدار خانه و در جنوب شرقی حیاط راه پله ای برای رفتن به پشت بام مشاهده می شود.حیاط مسجد با قوس های تزئینی شاخ بزی و ستون هایی که با سنگ و گچ و نرده های فلزی ساخته شده محصور است ورودی به حیاط و شبستان مسجد از سمت شرق انجام می شود. در شبستان مسجد ستون های هشت ضلعی شکل، بار وارده از سقفی که به صورت طاق و قوس ساخته شده، تحمل می کنند و بین ستون ها، تیرهای چوبی افقی به صورت کلاف بندی، برای جلوگیری از رانش آن ها و تقسیم یکنواخت بار وارده، استفاده شده است.در چهار جهت شبستان مسجد، بازشوهایی به سمت کوچه و حیاط تعبیه شده و در بالای بازشوها قوس تخت و شاخ بری کار شده است. محراب مسجد در سمت غرب قرار دارد و در دو طرف آن فضایی برای گذاشتن کتاب و اشیاء طراحی شده و سقف آن با مقرنس بندی گچی به شکل زیبایی تزئین شده است.در مجاورت در ورودی به شبستان مسجد، جای خالی یک کتبیهٔ سنگی به چشم می خورد. این کتبیه که از جنس مرمر سبز است به طول ۸۳ و عرض ۳۶ و ضخات ۶ سناتیمتر است و شامل ۱۴ بیت به استثنای بسم الله الرحمن الرحیم و صل علی محمد و آل محمد) شعر به زبان عربی است که با بسم الله الرحمن الرحیم شروع شده و در انتها به تاریخ و ساخت بنا که طبق حروف ابجد سال ۱۲۸۱ ه. ق راغ نشان می دهد، ختم می شود.هر چند کتبیه در اثر تابش آفتاب رنگ اولیهٔ خود را از دست داده و تا اندازهٔ دچار فرسایش شده ولی در عین حال نوع سنگ و نوع حاکی باعث شده که هنوز کلمات برجستگی خود را حفظ کنند و کتبیه شکل اولیهٔ خود را از دست ندهد. بر روی کتبیه الفاظی چون (فخر المجد)، (شمس الروسا) (ملک اتجار)، (رئیس) مشاهده می شود که به سازنده و بنیان گذار مسجد، ذکر خصوصیات اخلاقی، و شخصیت اجتماعی سازنده و نیاکان او، مقصود از ساختن مسجد (نمازگزاردن، و عبادت کردن، و خواندن احادیث و روایت) عنوان شده است.
wiki: مسجد ملک (بوشهر)