کلمه جو
صفحه اصلی

جباءه

لغت نامه دهخدا

( جباءة ) جباءة. [ج ُب ْ با ءَ ] ( ع اِ ) جُبّاء. رجوع به جُبّاء شود.

جباءة. [ ج َ ءَ ] ( ع اِ ) کنده کفش دوزی. || سر استخوانهای پهلوی شتر بسوی ناف و پستان. ( منتهی الارب ).

جباءة. [ ج َ ءَ ] ( ع اِ ) کنده کفش دوزی. ( منتهی الارب ) ( اقرب الموارد ). تخته کفشگران. ( ظاهراً مهذب الاسماء ). || سر استخوانهای پهلوی شتر بسوی ناف و پستان. ( منتهی الارب ).

جباءة. [ ج َ ءَ ] (ع اِ) کنده ٔ کفش دوزی . || سر استخوانهای پهلوی شتر بسوی ناف و پستان . (منتهی الارب ).


جباءة. [ ج َ ءَ ] (ع اِ) کنده ٔ کفش دوزی . (منتهی الارب ) (اقرب الموارد). تخته ٔ کفشگران . (ظاهراً مهذب الاسماء). || سر استخوانهای پهلوی شتر بسوی ناف و پستان . (منتهی الارب ).


جباءة. [ج ُب ْ با ءَ ] (ع اِ) جُبّاء. رجوع به جُبّاء شود.



کلمات دیگر: