کلمه جو
صفحه اصلی

دانج

لغت نامه دهخدا

دانج. [ن ِ ] ( ع ص ) تراب دانج ؛ خاکی که بدان باد نشان خانه ای را بپوشد و برانگیزد و ببرد آنرا. ( منتهی الارب ).

دانج. [ ن َ ] ( معرب ، اِ ) معرّب دانه است در آخر بعضی کلمات چون : شهدانج.

دانج . [ ن َ ] (معرب ، اِ) معرّب دانه است در آخر بعضی کلمات چون : شهدانج .


دانج . [ن ِ ] (ع ص ) تراب دانج ؛ خاکی که بدان باد نشان خانه ای را بپوشد و برانگیزد و ببرد آنرا. (منتهی الارب ).



کلمات دیگر: