آهک زنده
حجاره ٔ مشویه
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
( حجاره مشویة ) حجاره مشویة. [ ح ِ رَ / رِ ی ِ م َ وی ی َ ] ( ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) حجرمشوی. آهک زنده. کلس. رجوع به حجر مشوی شود.
حجاره ٔ مشویة. [ ح ِ رَ / رِ ی ِ م َ وی ی َ ] (ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) حجرمشوی . آهک زنده . کلس . رجوع به حجر مشوی شود.
کلمات دیگر: