کسی که در یک خانه قرار نگیرد و ازین خانه بخانه دیگر رود .
خانه گرد
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
خانه گرد. [ ن َ / ن ِ گ َ ]( نف مرکب ) کسی که در یک خانه قرار نگیرد و از این خانه به خانه دیگر رود، کوچه گرد. متحرک :
همی رفتند و می گفتند کاندرحسن فرد است این
مه سینه نشین است این نه ماه خانه گرد است این.
همی رفتند و می گفتند کاندرحسن فرد است این
مه سینه نشین است این نه ماه خانه گرد است این.
امیرخسرو ( از آنندراج ).
کلمات دیگر: