خانه بر باده خانه برانداز
خانه ویران کن
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
خانه ویران کن. [ ن َ / ن ِ ک ُ ] ( نف مرکب ) خانه بربادده. خانه برانداز، خانه خراب کن. خراب کننده خانه :
منجنیقی بود بزیور و زیب
خانه ویران کن عیال فریب.
منجنیقی بود بزیور و زیب
خانه ویران کن عیال فریب.
نظامی.
کلمات دیگر: