سوزند. دانه
دانه سوز
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
دانه سوز. [ ن َ / ن ِ ] ( نف مرکب ) سوزنده دانه. که دانه سوزد. که بسوزاند دانه را و نابود کند :
تا تو درین مزرعه دانه سوز
تشنه و بی آب چه آری بروز.
تا تو درین مزرعه دانه سوز
تشنه و بی آب چه آری بروز.
نظامی.
کلمات دیگر: