( ذوبحة ) ذوبحة. [ ب َح ْح َ ] ( ع ص مرکب ) مبتلی به بیماری بحة. || آنکه آواز گرفته دارد .
ذوبحه
لغت نامه دهخدا
ذوبحة. [ ب َح ْح َ ] (ع ص مرکب ) مبتلی به بیماری بحة. || آنکه آواز گرفته دارد .
کلمات دیگر:
ذوبحة. [ ب َح ْح َ ] (ع ص مرکب ) مبتلی به بیماری بحة. || آنکه آواز گرفته دارد .