دانه افشان
دانه فشان
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
دانه فشان. [ ن َ / ن ِ ف ِ ] ( نف مرکب ) دانه افشان. دانه پاش. دانه پراکن. که دانه افشاند. که دانه پراکند. که دانه پاشد. که دانه ریزد :
دانه فشان گشته بهر گوشه ای
رسته ز هر دانه او خوشه ای.
دانه فشان گشته بهر گوشه ای
رسته ز هر دانه او خوشه ای.
نظامی.
کلمات دیگر: