که دانه کارد
دانه کار
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
دانه کار. [ ن َ / ن ِ ] ( نف مرکب ) که دانه کارد. که دانه کاشتن کار دارد. که دانه در دل خاک نهد رستن را. تخم پاش :
همه خوشه چینند و من دانه کار
همه خانه پرداز و من خانه دار.
همه خوشه چینند و من دانه کار
همه خانه پرداز و من خانه دار.
نظامی.
کلمات دیگر: