دانش اموزی

( دانش آموزی ) دانش آموزی. [ ن ِ ] ( حامص مرکب ) عمل دانش آموز. طالب علمی. طلب علم. علم آموزی. تعلم :
از سر فرخی و فیروزی
کرد از آن خضر دانش آموزی.وآنکه دانش نباشدش روزی
ننگ دارد ز دانش آموزی.از آن دادخواهی هراسان شده
بر او دانش آموزی آسان شده. || عمل آموزنده دانش بدیگری. استادی. تعلیم :
عیسیی گاه دانش آموزی
یوسفی وقت مجلس افروزی.