کنایه از دنیا و عالم سفلی باعتبار شش جهت
دار شش در
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
دار شش در. [رِ ش ِش ْ دَ ] ( ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) کنایه از دنیا و عالم سفلی به اعتبار شش جهت. ( برهان ) :
برو ترک این دار شش در بگو
بیا دست از این مار نه سر بشو.
برو ترک این دار شش در بگو
بیا دست از این مار نه سر بشو.
خواجو.
کلمات دیگر: